Dzisiaj kolejna odsłona metody PRP czyli osocza bogatopłytkowego. 

Rozwińmy informacje dotyczące zastosowanie w niektórych dziedzinach.

W 2006, PRP zaczęły być brane pod uwagę jako potencjalne narzędzie terapeutyczne powodujące wzrost włosów i zostało zaproponowane jako nowa terapia przy łysieniu zarówno w łysieniu androgenicznym jak i łysieniu plackowatym. Kilkanaście badań było opublikowane, które donosiły o pozytywnym wpływie PRP na łysienie androgeniczne, jednakże ostatnie analizy danych sugerują,  brak badań kontrolnych na przypadkowej (randomizowanej) próbie. Jak napisali autorzy, kontrolne badania są uważane jako najlepsza droga do wykazania naukowo dowodu na skuteczność terapii i uniknięcia potencjalnej stronniczości przy ocenie jej skuteczności.

    Kolejne bardzo istotne zastosowaniem PRP to np. zabiegi chirurgiczne, gojenie trudnych ran np. po zabiegach na sromie.

Rany mają środowisko biochemiczne sprzyjające zapaleniom które utrudnia gojenie się przewlekłych wrzodów. Dodatkowo charakteryzuje się wysoką aktywnością proteazy, która zwiększa faktyczną koncentrację GF(czynnika wzrostu). PRP jest używane  jako interesująca terapia zastępcza opornych na gojenie ran, ponieważ jest źródłem GF i w wyniku tego ma mitogenne (podział komórek), angiogenne (tworzenie naczyń krwionośnych) i chemotaktyczne właściwości  (kierowanie się ku określonym substancjom  chemicznym).

    PRP stosowane jest również w dermatologii kosmetycznej, badania przeprowadzone in vitro pokazały, że PRP mogą stymulować proliferację ludzkich skórnych fibroblastów i zwiększać syntezę kolagenu typu I. Dodatkowo, opierając się na histologicznych dowodach, PRP wstrzyknięte do ludzkich głębokich warstw skóry i warstwę podskórną,  indukują powiększanie się tkanek miękkich, aktywację fibroblastów, i ponowne odkładanie się kolagenu, jak również tworzenie się nowych naczyń krwionośnych  i tworzenie tkanki tłuszczowej.

Inne zastosowanie PRP jest poprawa blizn pooparzeniowych, blizn pooperacyjnych i po-trądzikowych. Zgodnie z kilkoma dostępnymi artykułami, PRP samo lub w połączeniu z innymi technikami wydaje się poprawiać jakość skóry i przyczynia się do zwiększenia liczby fibroblastów bogatych w kolagen i elastycznych.

    Najnowsze przedkliniczne i kliniczne badania PRP wskazują, że metoda ta będzie możliwa do wykorzystania np. w leczeniu dysfunkcji erekcji (ED) i choroby Peyroniego (PD), cytowane w międzynarodowych bazach danych, takich jak PubMed, Cochran Library and Clinical Trial. Poza obecnie prowadzonymi badaniami, potrzebne jest zdecydowanie więcej wysokiej jakości badań na zwierzętach aby lepiej  zrozumieć mechanizm działania PRP, przed zaaprobowaniem  tej metody do testów klinicznych i stosowania w klinice przez odpowiednie władze ustawodawcze. Pilna potrzeba terapii opartej na patogennych podstawach wynika z różnych efektywności 3 linii terapii, które są zalecane przez międzynarodowe wytyczne i ograniczone tylko przez konkretne przeciwskazania pacjentów. PRP jest bezpieczną i opartą na patogenach metodą leczenia ale ciągle jeszcze eksperymentalną dla ED i PD. Dokładne mechanizmy działania PRP nie zostały jeszcze wyjaśnione.

    Lecz wyjaśnijmy co to jest ED  i PD?

 Otóż ED są to patologiczne okoliczności kiedy mężczyzna nie może mieć lub utrzymać erekcji wystarczająco długiej aby odbyć stosunek seksualny (według WHO). Naukowcy z Boston University School of Medicine odkryli związek pomiędzy wiekiem mężczyzny a obecnością ED: rozpowszechnienie ED 22% wśród mężczyzn >40 lat i 49% u mężczyzn <70 lat. Zgodnie z światowym, przeprowadzanym  online kwestionariuszem seksualnym Global online Sexuality Survey, istnieje tendencja zwiększenia występowania ED, gdyż pacjenci z ED są coraz młodsi.

Patogeneza ED jest skomplikowana, Moreland wykazał związek pomiędzy ED a utratą masy mięśni gładkich w ciele w związku z całym obszarem tkanek penisa, tak samo jak pozytywną korelację z nasileniem choroby.

Leczenie dysfunkcji erekcji jest ważne nie tylko ze względu na zdrowie psychiczne,  ale także zdrowie fizyczne mężczyzn w każdym wieku. Zgodnie z meta-analizami mężczyźni z ED mają większe ryzyko (P<.001) incydentów wieńcowych niż ci bez ED. Bazując na danych „Badaniach Zapobiegania Rakowi Prostaty”, ilość sercowo-naczyniowych zdarzeń  przypadających na mężczyznę z ED ( wliczając  to śmierć z powodu zawału mięśnia sercowego) jest dwukrotnie wyższa w porównaniu z mężczyznami bez ED.

Jednakże, najczęściej, pacjenci nie są informowani o takim potencjalnym ryzyku i, w zależności od  ich kulturowych, socjalnych i psychologicznych  cech i zwyczajów, nie zwracają oni należytej uwagi  na te warunki, pomijając pragnienie posiadania satysfakcjonującego i regularnego życia seksualnego. Dzisiaj istnieje możliwość zaoferowania pacjentom terapię PRP jako opcja leczenia nie operacyjnego, jako dodatek do 3 istniejących linii terapii.

Inne schorzenie, które może być leczone przez PRP to choroba  Peyroniego PD. Zgodnie z danymi Amerykańskiego Stowarzyszenia Urologicznego , PD jest to nabyta nieprawidłowość prącia charakteryzująca się zwłóknieniem tunica albuginea – jest to niewielka część penisa, która ulega uszkodzeniu-zwłóknieniu lub zwapnieniu w wyniku choroby Peyroniego, czemu może towarzyszyć ból, deformację prącia, dysfunkcję erekcji ED (w 40-60%)