W dzisiejszym artykule skupimy się przede wszystkim na komunikacji pomiędzy pacjentką, a personelem medycznym. Postaram się wytłumaczyć w jaki sposób dobra czy też zła komunikacja może wpłynąć na pacjentkę, jej samopoczucie, diagnostykę oraz proces leczenia.
Na początek jednak upewnijmy się, ze każdy z nas wie czym jest komunikacja interpersonalna.

*KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA jest to wymiana informacji między nadawca, a odbiorca, umożliwia interpretację rzeczywistości, wymianę spostrzeżeń na jej temat oraz pomaga we wspólnym funkcjonowaniu w niej.

     Personel medyczny w pewnym sensie powinien pełnić role kadry dydaktycznej. Od momentu przyjęcia pacjentki do momentu jej wypisania z oddziału musimy zapewnić jej kompleksowa opiekę nie tylko w zakresie medycznym. Powinniśmy zadbać również o jej komfort psychiczny. Nie możemy „zakładać”, że pacjentka wszystko wie i wszystko jest dla niej jasne. Może być dokładnie odwrotnie dlatego też każdą procedurę należy krok po kroku wytłumaczyć. Jak będzie przebiegać, z czym się wiąże, na czym polega, jak powinna się do niej przygotować pacjentka, czy w ogóle powinna, czy użyte przez lekarza słownictwo jest dla niej jasne, i czy może ma jakieś pytania.
Jeśli pacjentka obdarzy zaufaniem lekarza, położną, będzie czuła się bezpiecznie w ich obecności sprawi to, że komunikacja między nimi stanie się łatwiejsza. Proces diagnostyczny będzie sprawniejszy, co pozwoli na jak najszybsze podjęcie działań leczniczych.

     Położna na oddziale ginekologicznym opiekuje się zróżnicowaną grupą kobiet, nie tylko pod względem wieku, ale także rodzaju schorzenia.
W opiece przedoperacyjnej bardzo ważne jest przygotowanie fizyczne pacjentki, jednak nie wolno nam zapominać o równie ważnym przygotowaniu psychicznym.
Należy uwzględnić nastawienie pacjentki do zabiegu/operacji, poziom strachu i stresu jaki powoduje ta sytuacja.

     Najważniejszym celem położnej w zakresie wsparcia psychologicznego powinno być:
⁃ zminimalizowanie lęku przed zabiegiem/operacja
⁃ zapewnienie wsparcia i zrozumienia, a także okazanie wiary w możliwości pacjentki
⁃ zawiązanie dobrej współpracy z pacjentką opartej na zaufaniu i szacunku

Dobre relacje między pacjentką, a personelem medycznym są kluczem do tego, aby ta współpraca przebiegała płynnie i nie odcisnęła traumatycznego znamienia w psychice pacjentki.
Samopoczucie przed zabiegiem/operacja będzie miało wpływ na to jak będzie przebiegać dana procedura oraz jak będzie układać się współpraca w późniejszym czasie.

     Czytając ten artykuł chciałabym, aby każda z Was pamiętała o tym, że to co czujemy, jakie towarzyszą nam emocje ma ogromny wpływ na to jak funkcjonuje nasz organizm. 

Ciało jest odzwierciedleniem naszych doświadczeń, przeżyć i tego co czujemy. 

Dlatego nie pozwólmy, aby psychiczny/psychologiczny aspekt naszego zdrowia zszedł na „drugi plan”. Dbajmy o umysł tak samo mocno jak staramy się dbać o nasze ciało.