Ciąża to wyjątkowy stan. Organizm kobiety przechodzi szereg zmian, procesów, które w rezultacie prowadzą do powstania nowego życia. Koniecznym więc jest, aby kobiety ciężarne, a także te, które dopiero planują powiększać swoją rodzinę odpowiednio zadbały o siebie i swoje zdrowie, gdyż będzie to miało wpływ na nowo kształtujący się organizm ich maluszka.

Zgodnie ze standardem opieki okołoporodowej przyszła mama powinna poddać się szeregowi badań diagnostycznych, które pozwolą wykluczyć ewentualnie występujące choroby zewnętrznych oraz wewnętrznych narządów płciowych. Natomiast w przypadku potwierdzenia występowania danej jednostki chorobowej lekarz prowadzący będzie mógł odpowiednio dobrać postępowanie bezpieczne dla pacjentki i jej dziecka.

Kandydoza narządów płciowych – zwana potoczniej grzybicą. Zakażenie grzybicze najczęściej wywoływane jest przez candida albicans – grzyb z rodzaju drożdżaków. Teoretycznie występuję on w naszej naturalnej florze bakteryjnej, jednak w niektórych przypadkach dochodzi do większego rozrostu tego drobnoustroju.
 
    Co w takim razie sprzyja rozwinięciu się takiego zakażenia?
Właściwie wszystkie stany, które prowadzą do obniżenia odporności naszego organizmu, a także zwiększona ekspozycja na czynnik wywołujący.
Osoby chorujące na cukrzycę, będące nosicielem wirusa HIV oraz chorujące na AIDS, a także osoby leczące się kortykosteroidami będą znajdowały się w grupie ryzyka. To co również wpływa na większe prawdopodobieństwo zakażenia to nieprawidłowe nawyki higieniczne, noszenie bielizny wykonanej ze sztucznych materiałów, częste irygacje oraz stosunki seksualne z wieloma partnerami.
U kobiet taką infekcję łatwo można zidentyfikować ze względu na charakterystyczną wydzielinę z pochwy, jest ona biała, kłaczkowata (serowata) o nieprzyjemnym zapachu. Towarzyszy temu również świąd, ból, zaczerwienienie oraz opuchnięcie, mogą pojawić się linijne pęknięcia na sromie, a także objawy dyzuryczne – czyli uczucie palenia w cewce moczowej, częste lub ciągłe parcie na pęcherz, ból podczas oddawania moczu.

       Przyszłe mamy bardzo często spotykają się z taką infekcją, wynika to głównie z zachodzących w jej organizmie zmian hormonalnych - wzrost stężenia niektórych hormonów powoduje, że zmienia się pH pochwy, a jej błona śluzowa jest przekrwiona sprzyja to zaburzeniu naturalnej flory bakteryjnej narządów rodnych.
W przypadku rozpoznania, jakichkolwiek objawów mogących sugerować zakażenie grzybicze ciężarna powinna niezwłocznie udać się do ginekologa w celu rozpoczęcia odpowiedniego leczenia.
Leki na grzybicę dla kobiet ciężarnych mają głównie postać globulek dopochwowych, a ich głównym składnikiem jest nystatyna. Zalecane jest także uzupełnienie naturalnej mikroflory bakteryjnej po przez przyjmowanie probiotyków  ze szczepami bakterii Lactobacillus.
 
     Jakie zagrożenia dla płodu niesie ze sobą to zakażenie?
Nieleczona infekcja będzie sprzyjała poronieniom lub wywołaniu porodu przedwczesnego, który może doprowadzić do porodu dziecka skrajnie niedojrzałego.
W przypadku porodu siłami natury istnieje bardzo duże ryzyko przeniesienia patogenów na nowonarodzone dzieciątko, którego układ odpornościowy dopiero zacznie się budować oraz wzmacniać.

Rzęsistkowica - choroba zakaźna dróg moczowo-płciowych wywoływana przez pierwotniaki, głównie przez rzęsistek pochwowy - trichomonas vaginalis.
U kobiet bytuje on głównie w pochwie, cewce oraz pęcherzu moczowym, ponieważ znajduje tam doskonałe warunki  do rozwoju, czyli ciepło oraz wilgoć.

W wielu przypadkach zdarza się, że zakażenie przechodzi się bezobjawowo lub skąpo objawowo. Jeśli jednak objawy się pojawiają to podobnie jak w przypadku grzybicy, u kobiet rzęsistkowicę dość łatwo można rozpoznać na podstawie charakterystycznej wydzieliny z pochwy. W tym przypadku jest ona pienista, cuchnąca o kolorze żółtym lub żółtozielonym. Pozostałe objawy są już mniej typowe i należy do nich: ból, pieczenie oraz objawy dyzuryczne. Ginekolog podczas badania będzie w stanie również z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić zakażenie ze względu na atypowy wygląd tarczy oraz szyjki macicy – tzw. „szyjka truskawkowa” - zmiany w postaci zaczerwienienia oraz obrzęku błony śluzowej sromu, pochwy, a także rozsiane plamki i grudki oraz nadżerki.

Leczenie infekcji rzęsistkiem pochwowym jest dość kompleksowe. Poza samą osobą zakażoną, leczeniu powinien poddać się również partner. W terapii stosowane są głównie leki przeciwpierwotniakowe – zazwyczaj metronidazol. Lek ten podaje się zwykle doustnie, ponieważ badania ukazują, że stosowanie globulek dopochwowych nie przynosi zadowalających rezultatów.
Zaleca się również aby 3 miesiące po zakończonym leczeniu lub tuż przed porodem wykonać badanie w kierunku rzęsistkowicy, aby sprawdzić czy podjęte leczenie było skuteczne oraz czy nie nastąpił nawrotu choroby.

Zakażenie rzęsistkiem pochwowym w okresie ciąży lub w okresie okołoporodowym skutkować może oczywiście przeniesieniem patogenu na płód, ryzykiem poronienia lub przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, a także niską masą urodzeniową płodu, co może znacząco wpływać na dalszy rozwój maleństwa.