Dzisiaj chciałabym, znowu wrócić do choroby, jaką jest rak sromu. Pracuje już 15 lat z pacjentami onkologicznymi, a każda kobieta inaczej reaguje na przebieg choroby, każda jest indywidualnym przypadkiem. Jednym ze sposobów leczenia raka sromu jest leczenie chirurgiczne, biorąc pod uwagę zaawansowanie choroby, często jest to operacja sposobem Hakera.

     Bardzo ważne jest przygotowanie pacjentki do operacji. Niestety kobiety dopiero na oddziale dowiadują się, na czym polega operacja. PRZYGOTOWANIE DO OPERACJI Przygotowanie obejmuje komplet badań laboratoryjnych, Ekg.RTG. płuc, kwalifikację ginekologiczną konsultację internistyczną i anestezjologiczną i psychologiczną. Bardzo ważne jest, żeby pacjentka miała wyrównane choroby współistniejące np. cukrzyca, nadciśnienie, niedokrwistość, bo wtedy przygotowanie do zabiegu operacyjnego przedłuża się, co nie ma dobrego wpływu na stan psychiczny chorej. Zapewnienie odpowiedniej diety co niestety powinno być już stosowane w domu, ale również edukacja jak powinna wyglądać dieta po operacji taka standardowa (czasem zdarza się, że dieta uzależniona jest od przebiegu operacji). Należy, dokładnie przeczytać zgodę na operacje w razie jakichkolwiek wątpliwościach pytać lekarza kwalifikującego, nie bać się, nie wstydzić. Bardzo ważną rolę odgrywają tu położne, które edukują pacjentki na bieżąco. W dniu poprzedzającym zabieg operacyjny pacjent zjada tylko śniadanie, pije do wieczora wodę mineralną, herbatę. U pacjentek z cukrzycą postępujemy zgodnie ze zleceniami w konsultacji internistycznej. Takie postępowanie przygotowuje przewód pokarmowy. Po południu wykonujemy wlew przeczyszczający oraz golimy pole operacyjne, czyli cały srom. Wieczorem odbywa się konsultacja anestezjologa, który decyduje, jakie będzie znieczulenie podczas operacji (ogólne lub przewodowe), zleca postępowanie farmakologiczne przed operacją tzw. premedykacja. Tutaj znowu pacjent podpisuje zgodę na znieczulenie. Doba 0 jest dniem operacji. Pacjentka pozostaje na czczo, tzn. nic nie pije i nic nie spożywa. Rano wykonujemy jeszcze drugi wlew przeczyszczający. Jeżeli pacjentka ma choroby współistniejące, podajemy leki zgodnie z zaleceniami lek. Internisty. Bardzo ważne moje drogie panie rano wziąć prysznic i umyć głowę. Premedykacje podajemy pół godziny przed operacją i wtedy pacjentka przebiera się w bieliznę operacyjną oraz zakłada maskę chirurgiczną. Położna po telefonie z sali operacyjnej zawozi pacjentkę na blok operacyjny i przekazuje Ją wraz z dokumentacją pielęgniarce anestezjologicznej.

    Ostatnio miałam taką możliwość, by towarzyszyć pacjentce w takiej operacji, byłam obserwatorem. Było to dla mnie duże wydarzenie, wyróżnienie, może ktoś się uśmiechnie, ale o tym marzyłam. Przeszłam wszystkie procedury, które należało spełnić, by być na sali operacji. Pacjentką najpierw zajmuje się lekarz anestezjolog i pielęgniarka anestezjologiczna podają odpowiednie znieczulenie. Pacjentka leży na plecach i pozycję ciała ma jak do badania ginekologicznego. Operator stoi z lewej strony pacjentki asysta pierwszy po stronie prawej, asysta drugi w kroczu pacjentki. Operację zaczyna się od prawej pachwiny i wyprowadzeniu dren, potem lewa pachwina i znów dren. Następnie Operator zamienia się miejscami z asystą drugim i operuje srom.i zakłada się cewnik do pęcherza moczowego. Operator krok po kroku tłumaczył, co robi, a ja mogłam zobaczyć to na własne oczy, otwartą pachwinę węzły chłonne, naczynia całą procedurę tej operacji, o której tylko czytałam. Już nie muszę wyobrażać sobie, jak usuwa się nowotwór na sromie, jak lekarz stara się, aby pacjentka pomimo takiej operacji nadal czuła się kobietą, bo to widziałam. Za kunsztem i precyzją operatora stoi ogromna wiedza i doświadczenie. Cały zespół operacyjny to machina, która działa bardzo profesjonalnie i wzorowo, a to wszystko dla dobra pacjentki. Nawet nie wiem, kiedy minęło ponad dwie godziny i operacja zakończyła się wzorowo, a to wszystko dla dobra pacjentki. Nawet nie wiem, kiedy minęło ponad dwie godziny i operacja się zakończyła. Moja pacjentka po wybudzeniu została przekazana na oddział. Na oddziale i w kolejnych dniach i nas i pacjentka czeka kolejna praca, żeby gojenie po operacji przebiegało prawidłowo. To bardzo ciężka praca położnych, lekarzy no i pacjentki a najważniejsza w tym prawidłowa komunikacja. Był to dla mnie kolejny krok do doskonalenia moich umiejętności.